picture
picture
V o o r b l a d
>

o

Fingerspitzengefühl
o

In die tijd werden jurken nog niet gekocht maar zelf of door een naaister met behulp van een naaimachine en patronen in elkaar gezet.

Mijn moeder en ik gingen eerst samen naar stoffenwinkels. De grote rollen lagen klaar om door ons onderzocht te worden. Na een algemene beschouwing, kleur, motief en zichtbare structuur werden geinspecteerd, kwam de voeltest. We voelden aan de lappen, draaiden de rollen nog een stukje verder uit. We voelden ter vergelijk met wat we gezien hadden.

De structuur vergrootte zich uit door het gevoel in je vingers, je nam de lap tussen twee vingers (tussen duim en wijsvinger) en wreef dan over de stof. Soms kwam je dan tot een ander oordeel. En zei je, nee het is toch meer zus of zo. Of ja inderdaad!
o
o

Hier zit een gelijkenis met het visuele zintuig. Als je met duim en wijsvinger voelt, vergroot zich de structuur uit.. Als je met twee ogen kijkt.....verdiept het tafereel zich.

Daar houdt de vergelijking op. Alleen met je ogen kan je een perspectief volgen. Tastzin kan daar niets mee. Die heeft een andere manier : de ruimte kan je voelen. Hoe zo? . Maak een gebaar in de ruimte. Het oog ziet daar niets. Gebaren veroorzaken bewegingen in de lucht die voelbaar zijn. Om je vingers heen spelen de moleculen..
o

Vaak gingen we dan met een lap of een hele rol - de rollen waren nogal groot- naar buiten. Van kunstlicht gingen we naar daglicht en van daglicht naar kunstlicht. Het effect van kunstlicht en daglicht op stof moest vergeleken. Het was een routine die er bij hoorde. De norm was daglicht, althans als je stoffen kocht. Zoals het in daglicht er uit zag, zo wás het en zo hoorde het te zijn..

Kwam je in de schemering thuis en was 's avonds het licht al aan gedaan was, dan noemde je de combinatie van de twee soorten licht: vals licht.
o

Vals licht? Nee, het elektrische licht voegde zich bij de schemer, was ein Dritte im Bund en belichtte de overgang van dag naar nacht, dat kleurlawaaierige gevecht tussen tegengestelden dat de nacht zou winnen.
o

2013 verkort 2018
o

De krant Groningen 1965 opgeschreven 2023-
o

Er was nog in die zelfde kleine familiekring maar 10 jaar later bij mij een besef ontstaan over een heel ander zaak. Groningen.

De Media die zich aan ons voordoen in zich herhalende motieven.

Mijn zusje 4 jaar jonger dan ik was al vroeg uit huis gegaan Om in Amsterdam een balletopleiding te volgen.

Tegelijkertijd studeerde ik in Groningen Franse taal en letterkunde. Iets heel saais leek het, Na je kandidaats moest je opnieuw keuzes maken en ik had dat jaar als bijvak Occitaans gekozen. Een zelfstandige taal in het oude Zuid Frankrijk.

Op een dag werd ik vrolijk binnengehaald door broers en ouders in het huis in Haren.. 'Je zusje, je zusje staat in de krant'. Ik keek en daar zag ik een kleine foto van haar rechts onderaan. Waarbij een interview.

Het zou daarbij gebleven zijn als ik niet steeds daar in die zelfde krant op de zelfde plek maar op een ander tijdstip opnieuw foto's "zusjes of broertjes' zag staan, steeds jong , uitmuntend en inspirerend.

Het kon niet anders of ik moest dat wel onthouden, de krant maakte gebruik van motieven die zich herhaalden . Bovendien leek dat thema op de krant zelf te slaan. Kersvers, met nieuws dat er nog maar net was (jong). Ik moest dt wel onthouden vooral omdat ik begreep dat in occitaanse verzen zich herhalende motieven voordeden. Vele gedichten begonnen met de lente. Bijna altijd in het begin.