 |
|
New York Zwemen Eind jaren tachtig |
|
|
Er waren toen nogal wat daklozen die op straat sliepen. Soms werd clandestien de televisie op straat aangesloten. Het tv medium in de open lucht, laag bij de grond, op het trottoir leek een ander medium. Het leek of er een gekleurde walm uit die TV kwam. Al onze menselijke bemoeienissen en problemen, al die gebeurtenissen die we in gang zetten of die we moeten ondergaan, verdampten en vermengden zich met uitlaatgassen, het verkeerslawaai en het geluid van voetstappen.
Je zag kleur/licht- velden waarin de figuraties zich niet meer opdrongen. Kleurvelden die nog steeds het medium televisie vertegenwoordigden.
|
|
|
Je zou als gedachteoefening die kleurvelden als een soort semio-velden kunnen bekijken. Waarin de éne lichtkleur zich in een andere vertaalt. Dan zou het universele, algemene van die media anders ingevuld kunnen worden.
|
|
|
Aantekeningen 2013/14.
|
|
|
|
De uitstoot van CO2 gassen uit de auto, de elektriciteit die beelden uitstoot uit het tv apparaat, de uitstoot van lucht door het keelgat, resulterend in kreten maar uiteindelijk ook in taal. Automatische omzettingen.
|
