|
Uit: Gezangen van de Bruid, Haagse Satyren.
|
 |
|
Epiloog
|
|
|
Dit was het verhaal van de Bruid
|
|
ontkleed door Haar Vrijgezellen, Zelfs
|
|
opnieuw verteld en opgeschreven.
|
|
|
In het echt zit ze in Philadelphia
|
|
tussen twee platen vast geklonken
|
|
maar als Beeld is ze de Vrijheid zelf
|
|
kan ze door alle dimensies heen
|
|
alle kanten op en overal naar toe verhuizen.
|
|
|
En al is ze niet van vlees en bloed
|
|
ook al is ze een Beeld, dat je je indenken moet
|
|
dat niet alleen de Vrijgezellen
|
|
maar ook de Bruid haar Klaagzangen heeft
|
|
dat kun je wel begrijpen.
|
|
|
Zit stil en rechtop!
|
|
Maak trechters van je oren
|
|
zodat je haar signalen
|
|
- van heel ver gekomen -
|
|
naar binnen kunt laten stromen.
|
|
|
Luister!
|
|
Dan laat ik je nu
|
|
één van haar gezangen horen:
|
|
|
|
|
|
Gelezen: The Green Box van Marcel Duchamp en een Time-Life book.
|
|
Gemixt met eigen belevenissen.
|
