|
Enschede 5 Verhuizing 1951 Enschede - Haarlem opgeschreven 2020
|
 |
|
Merkjes
|
|
Op mijn achtste jaar verhuisden we naar Haarlem. Als kind neem je de verandering van plaats wel waar maar je probeert gewoon door te leven. Je voelt een verandering van atmosfeer.
|
|
De fascinatie met de fabriek bleef maar vertaalde zich in een nieuw spel dat deze keer gedeeld werd met de rest van de familie. |
|
In Enschede ging ik vaak alleen de straat op, speurend langs de goot of daar lege sigarettenpakjes lagen. Er was de geur van sigaretten en het blinkende van het zilverpapier. We kwartetten met de doormidden gescheurde voorkanten.
Players, Misss Blanche, Croydon, Three Castles, Chief Whip (op ieders lip). De scene was ruig. We speelden op de vierkante omtrek van een gebombardeerd huis.
|
|
Haarlem. De scene was vreedzaam en oerhollands. In Haarlem spaarde je zegels, je verzamelde wikkels van allerlei heerlijke producten. Je plakte ze op of verzamelde ze net zo lang tot je het vereiste aantal had en stuurde ze naar de fabriek, waar het desbetreffende product gemaakt werd.
Je ging met de fabriek corresponderen wanneer ze wedstrijden uitschreven. Je maakte leuzen. Je was niet de enige. |
|
Zo schreef de Van Houten fabriek in Weesp een wedstrijd uit welk kind de beste reclame leuze kon verzinnen.
Ik had er al gauw eentje en stuurde hem op. VAN HOUTEN REPEN IS VAN REPEN HOUDEN!. Bij het kijken naar die leuze die je zelf had opgeschreven ging het om het roep effect. Hé kijk eens, proef eens, ruik eens!! De leuze moest kort zijn (ho!)
|
|
Verder was er schoolfilm. Je ging naar een soort zolder en daar had je het snorrend projectie apparaat, het scherm, het trillende zwart wit beeld de zich verwijdend lichtstraal enz. in die tijd veel filmjes over wat er in de fabriek gebeurde. Het valt me nu op dat die ongelukken op de lopende band - melkflessen vlogen regelmatig uit de bocht - er bij leken te horen.
|
|
Wat je hoorde aan het eind van de filmje was het flieberige celluloid geluid als de filmrol op was. Het laatste eindje van het celluloid mocht zijn eigen geluid laten horen.
|
|
De hé, de ho, de ah, de oh! Of het 'maak'proces. Teksten 2 1995
|
|
Het fliebertje of het los-vaste eindje. The medium is the message.
|
|
Enschede 1 2 3 4 |
|
|
|
|