picture
picture
V o o r b l a d
o

De Laan van Meerdervoort 1974     'Madman' speciaal voor het web opgeschreven omstreeks 2014.
o
o

Na mijn verblijf in Thailand ging ik in Den Haag wonen. Op de hoek van de Laan van Meerdervoort en de Anna Paulownastraat - dus op de rand van het kruisingsvlak - stond in de jaren zeventig een man die bij de stoplichten onverstaanbaar brabbelde. Tegelijk maakte hij brede stop- en door laat- gebaren. Hij wilde me iets zeggen, maar kon dat niet. Zijn gebaren vervingen zijn taal.

Ik zag de scene terloops, als één van de de vele indrukken die ik op zo'n dag tot me nam. Ik zat toen op de Vrije Akademie en was misschien wel op weg daar naar toe was. Ik zag hem meer dan één keer staan.

Wat ik zag toendertijd en waarom het schouwspel me bij was gebleven, was het woordenloze van het gebrabbel van de man, het haperen van de taal en het beeld dat de functie van taal overnam.
o

Mijn resolute beslissing in 1988 om met de computer door te gaan, moet met de herinnering aan dit beeld te maken hebben. De gebaren van de man vertelden het me: doorgaan en stoppen of wel 'ja en nee'. Elementairder kon het niet. Ha, de computer! 1-0, ja - nee, true - false, positief - negatief. Aan - uit. Deeltje - antideeltje?
o

Misschien bleef ook de indruk van dat lege vlak me bij, als er bij het oranje licht 'de ruimte vrij gemaakt werd'. Dat zag ik daar concreet gebeuren.
o

De originele 'Madman' als gedicht opgeschreven in 1987 voor performance 1 Theater Zeebelt. Toen heette het Kruispunt.

//

De figuren zoals ze zich presenteren, zijn dat lege vlak, zijn die ruimte.. 

//

Correctie. Ik verhuisde na mijn doctoraal naar Den Haag. Najaar 1968 . Ik ging meteen door naar de Vrije Academie.

Met de blik volgen  teksten 2

All you need is de omtrekken van de figuren met de ogen volgen.

o
o