picture
picture

Ludlow Street Exhibiton Space  1988   East Village NY, New York 10002
o

Ludlow Street
o

Eind 1987 werd er verhuisd naar New York. Ik was er al eens eerder geweest maar ik kwam er toen als gast.
o

[picture]

Slides
o
o

ik woonde in het flatgebouw Waterside Plaza, grenzend aan de First Avenue. Gebouwd op een 'landfill' in de East River Een suburb in het klein. Het was ver van alles vandaan. Na verloop van tijd vond ik een eigen werkplek. 450 Broome Street NY, New York 1013.

Dankzij bus 21 - dat was het nummer toen- reed ik steeds door een deel van de East Village, de ABC Avenues . Zuidwaarts. Aan het eind sloeg de bus rechtsaf de East Houston street op. Ongeveer daar, aan de overzijde van de East Houston verder door naar het zuiden, liep de Ludlow street . Lower East Side. Bij Broadway stapte ik uit en liep verder naar Broome Street. Naar mijn atelier. Naar een zijkamer van een loft die tot 6 uur 's avonds de mijne was. Vijfde verdieping.

In de East Village en Downtown was er een schuchtere opkomst van het galerie leven. Schuchter omdat de ruimtes daar zo krap waren. ik ontmoette andere kunstenaars, we gingen bij elkaar zitten en ieder vertelde wat hem bewoog. Ik maakte voor hen een 'Slide' Piece. Een projector daarop een caroussel met 3 lichtbeelden, die recht, frontaal, op een witte wand schenen. Ik koos de laatste figuur uit mijn eigen reeks die ik al tijdens mijn eerste performance in 1987 had laten zien. Dit keer niet vervormd door de projectie op een zijwand. De vorm zoals ze was, al gebogen: Curved Geometry. BB3101. Het figuur kwam later nog een keer terecht op een tafel in de foyer van het Zeebelt theater. Performance 2.

Martin Nederpelt, een Nederlandse kunstenaar, die op de 1st Street East ( loodrecht op de First Avenue) woonde, maakte voor mij de doosjes. Balsa hout.
[picture]

De groep  'We gingen bij elkaar zitten'... Toen het mijn beurt was om te vertellen, had ik het alleen maar over `Malevitch'. Geen woord over Sol Lewitt. Hoe inspirerend M was, zijn vierkanten, de vaart van zijn vormen. Het moest wel vanwege het parallellogram geweest zijn, dat éne element..dat ik die reeks uit koos. Ze gaf me een reeks met een begin en een einde.

In omstreeks dezelfde periode ging ik naar de School of Visual Arts in New York. De cursussen duurden 3 maanden en waren goedkoop. En leerde ik in Den Haag van architect Ger Kouwenberg computer tekenen. Degenen die toen samen achter de computer gingen zitten, werden vaak vrienden. De deskundigen waren vaak even leergierig en enthousiast als jij zelf. Het waren onvergetelijke tijden, die niet altijd konden duren.

Ik hield zo veel mogelijk ballen in de lucht, zoals je maar één keer in je leven kunt doen.

//

Opgeschreven 2023

Ik zat opnieuw aan tafel in gezelschap van een vriend en vertelde over de Ludlow tentoonstelling van 35 jaar geleden waar ik alleen de laatste figuur van de reeks liet zien. Ze bestond uit een compositie van drie parallellogrammen. Dit is wat hij voor mij tekende:
[picture]

Hoe je ook aan het figuur trekt, het blijft wat het is : een parallellogram. Zijn uitrekbaarheid is zijn dynamiek.

Het heeft een schaarbeweging die maakt al knippend een scherpe en een stompe hoek die elkaars complement zijn. Ze vullen de hoek van 90 graden in.

'Cuttage" noemde Duchamp het bij één mes. Bij de schaar heb je twee messen of bladen.

Ik weet niet of ik liever met een stomp voorwerp geplet of met een scherp voorwerp doorpriemd word.

Het figuur beweegt zich tussen zijn horizontale lijn naar de verticale lijn van de rechthoek. De hoeken zijn niet bepaald. Hebben steeds een ander graden getal.

Ze heeft een soortgelijke functie als een halfgeleider. Element, stofje dat tussen twee energiebanden in zit.
[picture]

Bij gedeeltelijke overlapping met de rechthoek krijg je beeldrijm.

Eighth Avenue

Center Street

go to top