<
,


Geduizel   Opgeschreven vanaf 2019   Later uitgedund.

Signs (of tekens) hebben een ruimer semantisch veld dan signals (of signalen). Signalen, die door een apparaat opvangen worden, drukken zich minimaal uit. Apparaten kennen geen subjectivitiet. Signalen zijn objectief.
Ik kan schrijven:
het paar signal / sign verhoudt zich tot een ander paar: het paar image / symbol.
Signal / sign ,  image / symbol. Een reeks van vier. De naam van de auteur die dit viertal heeft opgemerkt en gepubliceerd, ben ik kwijt geraakt.

Het was een franstalig artikel. Ik las het in de jaren negentig. En onthield zijn 'formule'.

Je ziet onmiddelijk de ontwikkeling in de reeks. Het eerste paar herhaalt zich in het tweede paar. Beide keren is er verruiming van het semantisch veld.
Twee tegengestelde paren. Zoals ook de figuren reeks die ik gemaakt had, uit twee paren bestaat. Er is stuivertje verwisseling onderling mogelijk. Er is een glijdende schaal, elasticiteit.
Meer, minder. Sterker, zwakker. Hoger, lager. Luider, zachter. De zich uit rekkende en samendrukkende golven. In mijn scores vallen die van beeld en geluid samen.

Het door het apparaat opgevangen signaal schakelt van de ene transformatie over naar de andere, richting de waarnemende filmer cq fotograaf. Die - richting objectief van het apparaat - met zijn subjectieve instelling dat signaal gaat omzetten in Teken.

De figuur reeks kent een vierslag. De laatste groep geeft een focusing een toespitsing. De proporties van de ontstane beeldgroep zijn 1:8 .

In deze begrippen reeks spelen 'kijk' hulpen een kanaliserende rol: apparaten die met hun sensoren dat wat hen omringt als louter signalen opvangen. Er worden uiteindelijk tekens van gemaakt.

Signalen en signs in voortdurende interactie. Dit gaat om een reeks van iemand anders. Ik voeg mijn eigen reeks er aan toe. Een mengsel.

Een taalkundige Vertigo is nooit weg.

Uit website 2007, een dergelijke visie.

Jaggies twee paren.

Scores, hun rekbaarheid

Kanalen

Gebruik terugpijl van je browser bij de links.