|
|
|
Tweede Test Den Haag 2008 Testen Opgeschreven 2018/19
|
|
|
|
2008 Een reeks tamelijk grote 'tegenschilderijen' gemaakt. 1x2 meter.
|
|
Met een paar van deze objecten experimenteerde ik.
Probeerde te weten te komen waar ik stond ten opzichte van de Concreten met wie ik omstreek 2004 had tentoongesteld in Amersfoort en Duitsland.
|
|
Ik nam samples van de werken die ik zojuist gemaakt had. Hier en daar werd uit deze objecten een klein vierkantje met "beeldend materiaal" gesneden. Het leek wel of ik een DNA test afnam.
Vervolgens vergrootte ik de samples acht keer en drukte de vergrotingen af . Zie voorbeelden plaatje 3 en 4 beneden. Op formaten die mijn collega's de Concreten gebruikten. Niet groot. 75cm x 75 cm. En wat voor soort werk kreeg ik, zo explosief uitvergroot?
Het soort figuratie die ik bij de Concreten had gezien, in Nederland en Duitsland. Het had natuurlijk niet dat mooie velletje, want het was op linnen geprint.
|
|
Maakten ze uitvergrotingen van mijn figuraties? Nee, natuurlijk niet.
|
|
Op eigen pad was ik net zolang achteruit gaan lopen totdat ik meer in het vizier had gekregen. Hoe verder je van iets af gaat staan hoe meer je ziet. Daardoor was er sprake van nóg meer wereld. Die in de tijd evolueert respectievelijk gedaanteverwisselingen ondergaat, maar toch familie is van de wereld van de "Concreten".
|
 |
|
En ik dacht aan de aardbol die sinds mijn studietijd, eigenlijk plotseling, vanaf een verder verwijderd gezichtspunt werd geobserveerd. Vanaf een andere planeet. Of in mijn geval vanaf een satelliet, een kunstmaan. |
|
|
 |
|
|
 |
|
|
 |
|
|
 |
|
|
 |
|
Atelier
|
|
|
|
|
![[plaatje]](images/willemheleen.jpg) |
|
|
PS Er was in het begin van deze eeuw het Mondriaanhuis. Ik kon daar zonder probleem mijn computerwerk laten zien. Ook de automatische beweging. Op reis met Piet van Zon en Willem Kloppers. Tentoonstelling in Schwerin, Duitsland. Kloppers en ik fungeerden een poosje als de conceptuelen van de Concreten.
|
|
Willem deed iets wat verwant was met mijn werk. Hij bepaalde een kunstwerk (een Rembrandt) door er alleen de omtrek van te geven met de maten erbij.
|
|
//
|
|
Ik noemde in die tijd de nog niet vervormde remainder-figuur 'lijnstukken'. Waarbij de allerkleinste lijnstukken 'is gelijk' tekens heetten.
|
|
|
//
|
|
Het fijne bij de Concreten was, dat er gevráágd werd. Hoe zit dit of dat. Het maakte je gelukkig. In de periode dat ik exposeerde in een Haags theater kon je allerlei toelichtende plakkaten ophangen, tafels met vorig werk neerzetten, niemand die iets vroeg. |
|
Aan de ander kant: bij hen, de Concreten ging het plaatsen van een groot figuur uit Reeks 1 niet vanzelf. Weerstand genoeg. Er was altijd gebrek aan ruimte. Maar als het beeld dan eindelijk hing, was je behoorlijk trots. |
|
|
Eerste test
|
|
De Derde van de Tweede. Kristallisering. Overslag naar volgende groep.
|
|
|
go to top |
