Uit het donker trekken

	Waarnemingsbelevenissen 1981 Dit blad opgeschreven vanaf 2022. Ontcijfering van terug gevonden fiches.
	Kaartenbak. Hulp van de tijd. De moeilijke zin.
	Deze tekstjes typte ik in 1981 na mijn verblijf in Washington DC op een Royal typemachine. Hier begon mijn werk.

	Kaart uit het kaartenbakje met behulp waarvan ik mijn scriptie tikte.
	Het lint van de Royal was duidelijk aan vernieuwing toe. De machine zelf ook. De laatste twee woorden zijn bijna onleesbaar: pupil, atoom. Met potlood: omtrekken van cirkels.
	Maar waar gaat het hier over? Niet om die bijna onleesbare letters maar ook weer wel. Het gaat er om dat de kaarten zolang bewaard waren gebleven. Ondanks alle verhuizingen. En dat ze vastlegden wat mij lang geleden en nu bewoog.
	Mijn vader die er nog meer op los tikte dan ik, kreeg al gauw een hybride machine: half typemachine, half computer. Ze heette IBM Electric Selectrix.

	Kaartje blauw
	De letter 'r' is bijna verdwenen. Functie: herstellen
	Het staat er zo duidelijk. Uit het donker trekken. Het zegt waar mijn reeks over zou gaan. Uit het donker trekken.
	1978 Mijn woonplaats was Parkroad 2021 NW Washington DC 20010.*
	1981 Terug in Den Haag was ik nog niet helemaal bekomen van een angstig avontuur in DC. Hevig bloedend na een ongeval werd ik in een ziekenhuis opgenomen. Men kon mijn bloedgroep niet vinden. Ik voelde dat mijn lichaam het opgaf. Ik lag alleen. Bonsde op de deur. Niemand kwam. Ik leerde mijn nietigheid kennen.
	Wat ik in die kaartjes lees, was dat ik toen actief reageerde op wat ik had meegemaakt Eerst leek mijn lichaam het te begeven, 1980 .
	Een paar jaar later - 1983 - mijn geest, zie het artikeltje Vaccijn
	Ik trok het zwart uit elkaar. Ik zocht in dat donker.
	Ik zocht samenhang, continuiteit.
	De delen voegden zich naadloos aan elkaar.. tot één nieuwe machine. Ze was niet zo mooi meer. Maar ze leverde een betere prestatie.
	//
	Op het kaartje 'Zwart' citeerde ik een franse schrijver. Tijdens mijn studie in de jaren zestig moest ik een gedicht van Claudel interpreteren. Een zinsdeel uit zijn gedicht stond op dat kaartje. "Elke punt op de omtrek van een cirkel" is een vertaling van een zin uit zijn werk. Ik vermoed dat ik die zin toen eindelijk begrepen had en hem daarom optikte.
	go to top

	Kaartje oranje. Alle vier lichtkleuren had ik op kaartjes vermeld.
	2025 Hier de moeilijke zin uit de Cinq Odes van Paul Claudel in het Frans. Oh point de toutes parts autour de moi où s'ajusten les fins indivisibles! (eerste deel). Univers indéchirable. Oh monde inépuisable et fermé! (tweede deel)
	Punt waar om heen alle ondeelbare doeleinden zich precies ordenen. Onverscheurbaar universum, onuitputtelijke en gesloten wereld!
	Het was juist dat moeilijke dat maakte dat je die zinnen bleef onthouden.

	Kaartje rood. Met mijn rondtrekkende manier van beleven kom ik zo af en toe terug bij het begin. De getypte kaartjes. Begin 1981. Wat wilde ik toen? En hier zie je het duidelijk geschreven: orde. ordenen. Als elke indruk een belevenis is, dan raak je oververmoeid. Zeven jaar na deze kladblaadjes en na het bedenken van de reeks ontmoette ik Ger Kouwenberg die me een cijfer-letter combinatie voorstelde voor de benaming van de figuren, die me beviel. Die ik al kende van de kenteken bordjes voor en achter op auto's. En ik las nog steeds Frans. Bâtons, chiffres et lettres van Queneau. Stokjes, cijfers en letters.
	De moeilijke zin, vervolg.