 |
|
Den Haag 2011 artikeltje voor de Galerie De Vierde Dimensie De Droom Van De Kunstenaar PROFOND, DIEP
|
|
|
|
Sinds jaar en dag werk ik met computers.
In de kunsten resulteren de eindeloze reeksen énen en nullen door middel van vertaalslagen in electronische tekst, electronische beeld, elektronisch muziek enzovoort. Allereerst in bestanden die allemaal op eigen wijze - naar gelang het medium - worden uitgevoerd en vorm krijgen.
|
|
Dit medium vraagt om een eigen logica omdat het alle andere media - en dat is er bizonder aan - als een kloek onder haar vleugels neemt. Ze verschuilen zich in dit éne apparaat.
|
|
Al in het begin van mijn 'computertijd' dacht ik na - en velen voor en met mij - over wat nu de essentie, het typerende van het medium 'foto' was.
|
|
Fotografen noemen hun fototoestel soms de platmaker.
De grote wereldwijde ruimte wordt door hen gesampled en platgemaakt in de vorm van natuur-, landschap-, portret-, reclame-, architectuurfoto's.
|
|
Afbeeldingen die niet alleen op een platte drager afgedrukt worden maar bovendien vastgekleefd zitten aan hun referent, aan wat ze voorstellen en er plat tegenaan drukken.
|
|
Wat als ik de omgekeerde weg zou nemen en in plaats van diep naar plat, van plat naar diep zou gaan. Door een foto-object te produceren dat voorzien zou zijn van een = teken. Diep in figuurlijke zin . Het figuuur zou dan ook referent zijn.
- Een moeizame manier om te zeggen dat betekenaar en betekende één enkele figuur geworden zijn. 2024 -
|
|
|
Mijn 2D foto-object zou dan onmogelijkerwijze naar zichzelf verwijzen en naar alles wat er op lijkt en de kijker zou niet meer lastig gevallen worden door plaatjes die zich beperken tot het alleen maar verwijzen naar dit of dat. |
|
- De meest typerende eigenschap van de foto is immers dat ze sprekend wil lijken op zijn object, zijn onderwerp, op 'het werkelijke ding'? - |
|
|
Verkort
|
|
|
//
|
|
|
Voor de tentoongestelde foto-objecten had ik 'is gelijk' tekens gesampled uit de bestanden van de computerschilderijen in 2008 gemaakt. De kleinste streepjes die loodrecht staan op de horizontalen. |
|
![[picture]](images/profond1.jpg) |
|
|
Achter die foto plaatjes (er is een glanzende laag overheen getrokken) zit nu een nog niet beschreven donkere ruimte. Met toegangen, poorten.
|
|
|
//
|
|
|
De tijd nemen. 2022 |
|
|
Wat was dan de droom van deze kunstenaar H Y Waterbolk? Het meerduidige.
|
|
Maar als ik dat meerduidige zo graag wil, waarom heb ik het dan - bijvoorbeeld in verzen vier - alleen maar over Tekens en tekens. Met kleine letter of hoofdletter??
En benoem ik de figuren nooit als symbolen?
Zelfs niet de Derden? Die taalkundig symbolen zijn? Die symbolen maken deel uit van een veel grotere groep figuren, een verzameling. Je zoekt dan een minder beladen term.
|
|
|
Zodra je een optisch apparaat je instrument laat zijn en je niet meer naar de penseel grijpt, zal je moeten erkennen dat apparaten zijn zoals ze zijn: ze ontvangen signalen en ze sturen signalen, niets anders. Dat is de realiteit.
|
|
Die signalen zijn de enige waarborg van objectiviteit.
|
|
Signal, Sign. Op signal volgt in hiërarchie onmiddellijk sign. |
|
Het gaat om de verruiming van het betekenisveld die tussen dat begrippenpaar plaats vindt. Je kan wel een ander paar nemen dat daar weer een verruiming van is, maar dan laat je de signalen waaruit het beeld zich ontwikkelt, schieten.
|
|
|
Apparaten zijn, inclusief de beelden die je er mee kan maken, dispositieven, ze stellen in staat. Ze helpen me het zichtbare met het onzichtbare te verbinden. Ze 'scharnieren'.
|
|
![[picture]](images/profond2.jpg) |
|
|
Voor sampling uit schilderij zie Test 2 2008
|
|
Signalenkoor 1987
|
|
reeksologie
|
|
|
go to top |
|
|
Het gedicht van Apollinaire: 'La Photo Profonde'.
|
