Braille 2

TR> ``

	Braille 2 2022-2023 vervolg braille 1 begonnen in 2011/12
	Hoe meer je reist, hoe vaker je je in allerlei situaties bevindt. Hoe meer indrukken, ontmoetingen, samenloop van omstandigheden, toevalligheden. In goede en in slechte zin.

	Je geeft toeval een grotere kans.
	Het lijkt lang geleden maar als je je weer voorstelt, waar je woonde hoe je je huis binnen kwam, hoe de rangschikking van de kamers, hoe het uitzicht vanuit de slaapkamer, komen er nauwkeurige beelden op. Je komt te weten over je werkelijke leven.
	In dezelfde tijd dat ik mijn blinde leerlingen les gaf, volgde ik cursussen op de Chulalongkorn Universiteit, afdeling beeldende kunst.
	L en ik wisselden uit. Hij leerde me hoe braille werkte. Dan kan jij ook in het donker lezen'. Ik mocht het zelf een nachtje proberen. Ik deed het maar heel eventjes. Er waren dus die twee verticale kolommetjes met die kleine ruimte ertussen, waarin je holletjes prikte die bollettjes werden. De slate of lei vormde dat zo voor. Opvallend was dat ik als beginnende leerling bij het uitlezen of voelen van de code vaak eerst een bolletje voelde dat zich in het eerste kolommetje bevond en die dan combineerde met eentje uit het tegenovergestelde kolommetje.
	Een tiental jaar later veronderstelde ik dat dat ook werkte voor de 6 elementaire vormen van Euclides. De elementen rangschikten zich niet in 2 kolommen van drie maar in één rij van zes. De twee kleine kolommetjes van drie werden nu horizontaal gerangschikt achter elkaar. Maar ik ervaarde diezelfde breuk datzelfde onderscheid. Er leken twee groepen van drie te zijn. niet tegen over elkaar maar achter elkaar. Ik pakte automatisch een element uit de eerste kolom nu rij en combineerde die met een eerste of tweede element uit de tweede kolom, nu rij... Je ervaarde bij de Euclides vormen die zelfde tweezijdigheid.
	Dat ging automatisch je had hen zo twee jaar lang zien schrijven en lezen. Ik zag steeds de ruime beweging van de hand bij het 'omkeer'gebaar en ik hoorde bij het vastklemmen en losmaken van het papier van de twee bladen (tablets) de zich herhalende klik Bij het uitlezen van de code gleed de vinger over de bolletjes. Ze liep snel de afstand af bij het voelen van het begin naar het eind van de slate. Het hoofd hield de gewone rechtop positie van het lichaam.
	Bij zowel Euclides / Sol Lewitt als bij Braille gooide ik een 'zes' op met mijn dobbelsteen.
	Aan de negatieve kant? De motoriek van de prikpen. Naar links naar het midden, naar onder, naar rechts, naar het midden naar onder! Productiebewegingen. Bewerkingen.
	Aan de positieve kant Op het stramien van 'zes' voelde je bij het 'lezen' van de combinaties aanwezige en afwezige bolletjes. Wel ingedrukt en niet ingedrukt door de prikpen. Wel bol, niet bol. Wel = 1, niet = 0.
	Of wel bol = 1, niet bol = 0 .
	Ik begon te begrijpen dat die zes punten van het braille systeem 'bits' waren'. Zes bits. De 'Braillecel'. Tactiele bits. Zes wel of niet posities. Aan of uit.
	Dat het een binaire structuur had. Linkerkolom één, twee drie posities, rechterkolom vier, vijf, zes posities
	2025
	De Code. Web pagina gemaakt in 2000-2001 NY


	Euclides / Sol Lewitt reeks, een tweezijdige reeks . Een linker deel, een rechter deel. De verborgen breuk.
	Ook in de zes kleuren reek zit die breuk. Wit, zwart, blauw / Oranje, groen, rood.

	Lucretius. De val van de atomen. Een kleine afwijking. Botsinkjes, samenklontering. Het Braille systeem zou je van zijn theorie af kunnen leiden.
	Moleculen, materie. Samenklonterend, zich groeperend. Door kracht of druk. Er is alléén voelen, Hé, bolletjes! Alleen maar hoogte wél of hoogte niet. 1 /0 . Er is nog geen beeld of geluid. Nog geen afspraak of code.
	Wanneer je naar je fototoestel grijpt en het naar je gezicht toe brengt en het voor je ogen plaatst, even zie je niets. Er is alleen maar tast. Dat visuele 'niets' dat toch 'iets' is, wilde ik aanhouden.
	Braille