Braille 2

	Braille 2 2022-2023 vervolg braille 1 begonnen in 2011/12
	Hoe meer je reist, hoe vaker je je in allerlei situaties bevindt. Hoe meer ontmoetingen, coincidenties, samenloop van omstandigheden, toevalligheden.

	Je geeft toeval een grotere kans. Positieve of negatieve.
	Het lijkt lang geleden maar als je je weer voorstelt, waar je woonde hoe je je huis binnen kwam, hoe de rangschikking van de kamers was, komen er nauwkeurige beelden op. Je komt te weten over je werkelijke leven.
	In dezelfde tijd dat ik mijn blinde leerlingen les gaf, volgde ik cursussen op de Chulalongkorn Universiteit, afdeling beeldende kunst.
	In de Chulalongkorn afdeling kunst merkt ik op dat Thais goed waren in houtsnijden. De houtsneden waren abstract en zeer verfijnd vorm gegeven. Dus ook ik kocht plankjes. Ge inspireerd door hun schaduwspelen gutste ik in hout een soort trekpoppen. Geheel en al niet Oosters.
	L en ik wisselden uit. Hij leerde me hoe braille werkte: 'dan kan jij ook in het donker lezen'. Er waren dus die twee verticale kolommen met die kleine ruimte ertussen, waarin je gaatjes prikte die bollettjes werden. De slate of lei vormde dat zo voor. Opvallend was dat ik als beginnende leerling meestal eerst een bolletje voelde (dus begon te 'lezen') dat zich in de eerste kolom bevond en die combineerde met eentje uit de tweede, tegenovergestelde kolom. Een tiental jaar later zag ik dat dat werkte voor de 6 elementaire vormen van Euclides. De elementen rangschikten zich niet in kolommen van drie maar in rijen van drie. De twee kleine rijen van drie elementaire vormen (braille) werden horizontaal gerangschikt binnen in de reeks van zes elementen achter elkaar. Maar ik ervaarde diezelfde 'ruimte tussen die twee groepen', dat zelfde onderscheid. Ik pakte vanzelf een bolle vorm uit de eerste kolom nu rij en combineerde die met een eerste of tweede uit de tweede kolom, nu rij.. Ik mocht het zelf een nachtje proberen.
	Dat ging van zelf, je had hen zo twee jaar lang zien schrijven en lezen. Ik zag steeds de beweging van hun handen, het snel omkeren van het vezelige blad en dan het uitlezen. Het snel afstand af leggen bij het voelen van het begin van de tekst naar haar eindpunt. Hun tevreden gezicht waarbij het hoofd de gewone recht op positie hield. En niet gebogen. Er vielen geen koppen. Ik zag met eigen ogen de motoriek van hoofd, lichaam, handen en vingers.
	Bij zowel Euclides als Braille gooide ik een 'zes' op met mijn dobbelsteen.
	Later zag ik de analogie van hun 'hol/bol' systeem met het digitale systeem van het apparaat waarmee ik werkte, de computer.
	Toen ik met GK mijn figuren begon te beletteren en te becijferen vermoedde ik nog iets. Die zes punten van het braille systeem waren 'posities'. Zoals bits de '1' of de '0' ook posities hadden, Een rangorde van zes. Je had een 'byte'.